Παρασκευή 30 Οκτωβρίου 2015

Ο Οκτώβρης με λίγα λόγια! (12/10/2015-30/10/2015)

Τρεις εβδομάδες, γεμάτες σημαίες, ποιήματα, πρόβες, γορτή και παρέλαση, αλλά και με φθινοπωρινές ιδέες και εργασίες!

Τί κάναμε τις τρεις αυτές εβδομάδες;
  • Μιλήσαμε για τις σημαίες και τις άλλες χώρες, για την πατρίδα μας και για τον πόλεμο που κάποτε έγινε στην Ελλάδα.
  • Κάναμε πρόβα για τη μικρή μας γιορτή και την παρέλαση που έγινε στις 28/10!
  • Μιλήσαμε για το φθινόπωρο, παρέα με τους φίλους μας από την Πολωνία! Τους στείλαμε όσα ξέραμε για το φθινόπωρο σε μία παρουσίαση, μαζί με φωτογραφίες από τη φθινοπωρινή μας αυλή  και μας απάντησαν και αυτοί με φωτογραφίες αλλά και φθινοπωρινές κατασκευές. Ζηλέψαμε και εμείς λίγο από την όμορφω φθινοπωρινή γωνία που είχαν φτιάξει, και φτιάξαμε και εμείς τη δική αμς, συγκεντρώνοντας φθινοπωρινά φρούτα και λαχανικά, λουλούδια, και εικόνες από έργα τέχνης! Ζωγραφίσαμε και εμείς φθινοπωρινά έργα, διαβάσαμε τον Ερμόλαο τον Σκαντζόχοιρο και φτιάξαμε τον δικό μας σκαντζόχοιρο με πηλό και καλαμάκια, στείλαμε στην Πολωνία τις δικές μας ζωγραφιές και κατασκευές, και ανταλλάξαμε φθινοπωρινές λέξεις και εικόνες σε ένα ελληνοπολωνέζικο φθινοπωρινό λεξικό!!! Στο τέλος, τους είπαμε και ένα τραγούδι, και μας απάντησαν και αυτοί τραγουδιστοί!! Μαζί μας είχαμε και το Νηπιαγωγείο του Δάτου, που μοιράστηκε μαζί μας τις κατασκευές, τις ιδέες και τις φθινοπωρινές απορίες!! Να είστε καλά παιδιά, ευχαριστούμε για τη συνεργασία κυρία Νάγια!!!





Παρασκευή 9 Οκτωβρίου 2015

5/10/2015 - 9-10/2015

Τη Δευτέρα βοηθήσαμε την κ. Ελευθερία να φτιάξει το καβαλέτο, ανακατεύοντας τις μαγικές μας μπογιές και φτιάχνοντας τα χρώματα που θέλουμε. Ζωγραφίσαμε με την ψυχή μας, και αφού μαζευτήκαμε στην παρεούλα, είδαμε ότι ο Οκτώβρης είχε αλλάξει και πάλι πρόσωπο: ήταν φοβισμένος!
Η κ. Ελευθερία μας διάβασε την ιοτορία του Ξάντι, του παιδιού που φοβότανε πάρα πολύ τα πάντα, και μετά το τέλος της ιστορίας, και αφού ο Ξάντι νίκησε το δικό του τέρας, ζωγραφίσαμε και εμείς τον Ξάντι και το τέρας, προσπαθώντας να δείξουμε πώς νοιώθουν!!

Αποφασίσαμε να παίξουμε την ιστορία θέατρο, και αρχίσαμε να κατασκευάζουμε το δικό μας τέρας. Αποφασίσαμε πρώτα το πως θα μοιάζει, και την Τρίτη ξεκινήσαμε να το κατασκευάζουμε, με κόλλες ψαλίδια και χαρτιά. Και επειδή η ώρα πέρασε γρήγορα, μαζέψαμε τα σκουπιδάκια μας, καθήσαμε να φάμε, και, τρώγωντας παρατηρήσαμε τις ζωγραφιές μας στο καβαλέτο.

Η κ. Ελευθερία είχε μια ερώτηση: Γιατί κάποιοι ζωγραφίζουν μόνο χρώματα και όχι σπίτια και ανθρωπάκια; Τί σημαίνουν αυτές οι ζωγραφιές; Μήπως είναι λάθος και άσχημες; Είπαμε τη γνώμη μας, και η συζήτηση άναψε για τα καλά. Αφού τελειώσαμε το φαγητό μαζευτήκαμε στην παρεούλα, και μιλήσαμε για τους ζωγράφους και το έργο τους. Γιατί είναι τόσο σημαντικό; Σε τί μας χρησιμεύει η τέχνη; Πώς νοιώθουμε που βλέπουμε τους πίνακες; Είδαμε στον στον υπολογιστή ζωγραφιές μεγάλων ανθρώπων, διάσημων ζωγράφων και συζητήσαμε τα χρώματα, τα σχέδια, τους τρόπους ζωγραφικής, όλα μπήκανε στη συζήτηση και, αφού τελειώσαμε, καθήσαμε στα τραπέζια μας και δημιουργήσαμε όλοι δύο ομαδικά με την τεχνοτροπία του Μοντριάν (με νερομπογιές) αλλά και χρώματα και σχήματα που δεν σημαίνουν κάτι!

Ο χρόνος της Τρίτης τελείωσε γρήγορα με τόσες δουλειές και το θέατρο έμεινε για την Τετάρτη!

Αλλά το πρωί της Τετάρτης βρήκαμε στον υπολογιστή μας δύο μηνύματα, από τα σχολεία της Πολωνίας και της Ρουμανίας! Τα παιδιά μας έστειλαν τους κανόνες της τάξης τους και εμείς είδαμε τις εικόνες, συζητήσαμε και ψηφίσαμε τους Χρυσούς Κανόνες για κάθε σχολείο: Η Πολωνία πήρε βραβείο για τον κανόνα "Ακούμε τη δασκάλα" και η Ρουμανία για τον κανόνα "προσέχουμε τα βιβλία μας". Με την ώρα να περνάει, αποφασίσαμε να αφήσουμε την κατασκευή των βραβείων για την Πέμπτη και να συνεχίσουμε την ημέρα μας με τις υπόλοιπες δουλειές μας:

Με τη βοήθεια του πολύχρωμου τέρατός μας παίξαμε θέατρο, εμείς φοβισμένοι και το τέρας πεινασμένο, εμείς ατρόμητοι και το τέρας θυμωμένο, εμείς χαρούμενοι και το τέρας νικημένο, και τελικά όλοι μαζί φίλοι για να μην στεναχωριέται κανένας!! Έτσι και αλλιώς το τερατάκι μας δεν είναι και τόσο φοβερό, μοιάζει μάλλον καλοσυνάτο και ντροπαλό.. Γιατί όμως ήταν στην αρχή τόσο τρομακτικο; Πεινούσε ήταν μόνο του και δεν είχε φίλους για να παίξει, και ίσως γι'αυτό να ήθελε τόσο πολύ να έχει κοντά του τον Ξάντι! Εμείς σκεφτήκαμε ότι αν το τέρας έλεγε συγγνώμη, τότε θα θέλαμε να το έχουμε φίλο, το αγκαλίασαμε και βγήκαμε φωτογραφία μαζί του!!

Μετά το διάλλειμα, και αφού παίξαμε με την ψυχή μας "Γη-ουρανός-θάλασσα" μπήκαμε μέσα στην τάξη, είδαμε τα βίντεο με τα πυροτεχνήματα που μας είχε υποσχεθεί πριν λίγες ημέρες η κυρία μας, και μετά τελειώσαμε την ημέρα μας ζωγραφίζοντας πολύχρωμα και λαμπερά πυροτεχνήματα στο χαρτί μας, απλώνοντας τις μπογιές μας σαςν τον Τζάκσον Πόλλοκ!!

Την Πέμπτη η κυρία έφερε έναν χάρτη στην τάξη για να δουμε που βρίσκονται τα σχολεία που μας κάνουν παρέα στο τεξίδι των κανόνων: Πολωνία, Ρουμανία, Ελλάδα, αλλά και Αλβανία, Τσεχία, Βουλγαρία, όλες οι χώρες αυτές είναι κοντά μας στο χαρτη της Ευρώπης!

Αφού εξετάσαμε το χάρτη, σηκώσαμε τα μανίκια μας για να φτιάξουμε τα βραβεία των άλλων σχολείων: Πώς θα τα φτιάξουμε; Σκεφτήκαμε τί βραβεία ξέρουμε, μετάλια, έπαθλα, κύπελλα, είδαμε στο ιντερνετ σχέδια και αποφασίσαμε να στείλουμε ένα χάρτινο βραβείο-πάπυρο για κάθε σχολείο! Ναι αλλά σε τί γλώσσα; Βρήκαμε τη λέξη ΣΥΓΧΑΡΗΤΗΡΙΑ στα Πολωνικά και τα Ρουμανικα, γράψαμε, κόψαμε, κολλήσαμε, στολίσαμε και...Έτοιμα τα βραβεία μας!! Πώς θα τα στείλουμε;Βγάλαμε φωτογραφίες για να στείλουμε τη δουλειά μας γρήγορα μέσα από τον Η/Υ και η κυρία θα πάει στο ταχυδρομείο για να τα στείλει σε φάκελο!

Για να τελειώσει η ημέρα μας ξεκούραστα, παίξαμε παιχνίδια μίμησης και μουσικές καρέκλες!


Η Παρασκευή είναι ημέρα για λίγη διασκέδαση, δηλαδή κουκλοθέατρο. Όχι όμως το πρωί, γιατί ειχαμε ακόμη λίγη δουλίτσα. Είδαμε με τη βοήθεια του google earth πού βρίσκεται η Ελλάδα, η Πολωνία, η Ρουμανία, η έρημος, το φεγγάρι και τα αστέρια, μιλήσαμε και την ώρα του φαγητού, η κ. Ελευθερία έριξε μια ματιά στον πίνακα όπου σημειώνουμε πού παίζουμε κάθε μέρα. Μα όλοι να παίζουν μόνο σε τρεις γωνιές; Και τα υπόλοιπα παιχνίδια; Μετά το φαγητό, βροχή τα παράπονα και τα αιτήματα στην παρεούλα: Πότε θα βάλουμε παιχνίδια στο σπιτάκι; Γιατί δεν παίρνουμε καινούρια παζλ; Πού είναι τα παιχνίδια που μας υποσχέθηκες κυρία στον Η/Υ (γιατί "όλο δουλειές κάνουμε στον υπολογιστή και δεν παίζουμε καθόλου!"); Πώς να κάνουμε λίγο καλύτερες τις γωνιές, ακόμα και την πλαστελίνη την βαρεθήκαμε! Η κ. Ελευθερία όμως μας είπε ότι δεν χρειάζεται να αγοράζουμε συνέχεια καινούρια πράγματα, αλλά μπορούμε να φτιάχνουμε κιόλας. Για παράδειγμα, μας έδωσε χαρτόνι, ζωγραφίσαμε μισές ζωγραφιές (θάλασσα, ουρανό, χορτάρι, σπίτι, γλάστρες κτλ), πλαστικοποιήσαμε τη δουλειά μας, και...ορίστε! Μπορούμε να παίξουμε πλαστελίνη συμπληρώνοντας τις ζωγραφιές κάθε μέρα με κάτι διαφορετικό! Κάναμε την εργασία μας, πλαστικοποιήσαμε, και περάσαμε πολύ ωραία παίζοντας με τις πλαστελίνες ξανά!!

Στο τέλος της ημέρας, παίξαμε κουκλοθέατρο την ιστορία του Ξάντι και ο Α. μας κέρασε για την γιορτή του!

Την άλλη εβδομάδα, το σχολείο θα ανοίξει περισσότερες γωνιές, με καινούρια και περισσότερα παιχνίδια!

Δευτέρα 5 Οκτωβρίου 2015

28/9/2015 - 2/10/2015 (οι κανόνες της τάξης μας)



Η εβδομάδα ξεκίνησε με βροχή, που μας έκλεισε μέσα στο σχολείο, απουσίες λόγω ενός μικροβίου που έκανε επίσκεψη σε πολλές μυτούλες και λαιμόυς, αλλά και χρώματα! Συζητώντας για τη βροχή αναφέραμε το ουράνιο τόξο, μιλήσαμε για τα χρώματά του, τα χρώμτα που έχουμε γύρω μας, τους τρόπους που έχουμε στο σχολείο για να χρωματίσουμε (σύνθετες λέξεις: ξυλομπογιές, κηρομπογιές, νερομπογιές, δαχτυλομπογιές) και κάναμε μια εργασία χρησιμοποιώντας νερομπογιές και τα δάχτυλά μας!!

Την Τρίτη γιορτάσαμε τα γενέθλια της Ελ., διασκεδάσαμε με ομαδικά παιχνίδια, και μερικές μικροεντάσεις μας θύμισαν πόσο σημαντικοί είναι οι κανόνες στην τάξη μας και το παιχνίδι για να είμαστε όλοι ευτυχισμένοι. Έτσι, αρχίσαμε την προετοιμασία για τη δημιουργία του "συμβολαίου της τάξης", συζητώντας για τους κανόνες και τη λειτουργία  του σχολείου.

Εν τω μεταξύ, στείλαμε την παρουσιάση του σχολείου μας στους συνεργάτες μας στην Πολωνία, την Ρουμανία, την Τουρκία, και να, η απάντηση και οι φωτογραφίες των άλλων σχολείων άρχισαν να έρχονται την Τετάρτη στον υπολογιστή μας! Είδαμε τις παρουσιάσεις των άλλων σχολείων, σχολιάζοντας και συγκρίνοντας τις φωτογραφίες με το δικό μας σχολείο, και διαβάσαμε ένα παραμύθι που μας έστειλε ένα σχολείο από την Πολωνία, για να μας βοηθήσει να βάλουμε τους κανόνες της τάξης μας!

Αφού διαβάσαμε το βιβλίο, γράψαμε με τη βοήθεια του ήρωα, του Ντέιβιντ, τους κανόνες που ακολουθούμε μέσα στο σχολείο, και μετά τους ζωγραφίσαμε για να μπορούμε να τους διαβάσουμε ("αφού δεν ξέρουμε κυρία να διαβάζουμε ακόμα τα γράμματα!!!").

(Θα στείλουμε τους κανόνες μας στα άλλα σχολεία και θα περιμένουμε πια τους δικούς τους κανόνες!!)

Με αυτήν την ευκαιρία, μιλήσαμε για το πόσο χρήσιμοι είναι οι κανόνες στη ζωή μας, και βρήκαμε κανόνες παντού: Στο σπίτι, στο ποδόσφαιρο, στα παιχνίδια, στη γειτονιά μας, στη βόλτα με το αυτοκίνητο! Οι κανόνες  μάθαμε και καταλάβαμε πως μας βοηθούν να είμαστε ασφαλείς και χαρούμενοι, γι'αυτό θα προσπαθήσουμε να τους τηρούμε κάθε μέρα και στην τάξη!

Την Πέμπτη ήρθε στο ημερολόγιο και την τάξη  μας ο Οκτώβρης: Αφού αλλάξαμε το ημερολόγιό μας μιλήσαμε για τον Οκτώβρη και διαπιστώσαμε ότι... έχει νεύρα!! Γιατί άραγε; Σκεφτήκαμε  πολλούς λόγους, και δοκιμάσαμε να του αλλάξουμε γνώμη, όμως αυτός συνέχιζε να έχει τα νεύρα του. Ρωτήσαμε και εμείς την κυρία μας και μας εξήγησε ότι ο Οκτώβρης έχει μέσα του μια γιορτή που λέει ένα θυμωμένο "ΟΧΙ"!.

Την Πέμπτη και την Παρασκευή λοιπόν αχρίσαμε να ασχολούμαστε με τα συναισθήματα: Την χαρά, τη λύπη, το θυμό, την ντροπή, το φόβο κτλ. Διασβάσαμε ένα βιβλίο που μιλάει για τα συναισθήματα, παίξαμε με το πρόσωπο του Οκτώβρη μεταμορφώνοντάς τον σε χαρούμενο,λυπημένο, θυμωμένο, και ντροπαλό, και ζωγραφίσαμε και εμείς πολλά προσωπάκια που νοιώθουν διαφορετικά!!

 

Αναζητηστε στη σελιδα μας