Δευτέρα:
Συνεχίσαμε το θέμα "οι 5 αισθήσεις", με την γεύση. Διαβάσαμε το βιβλίο "Γεύση", συζητήσαμε για τα φαγητά και τις γεύσεις που μας αρέσουν, αλλά η κ. Ελευθερία δεν μας έφερε να δοκιμάσουμε τίποτα, παρόλο που μας το είχε υποσχεθεί... Γιατί; Γιατί είναι τόσα πολλά τα πράγματα που μπορούμε να γευτούμε που δεν μπορούσε να αποφασίσει τί θα αγοράσει! Και τώρα; Έτσι, θα μείνουμε "χωρίς να δοκιμάσουμε την γεύση μας"; Όχι βέβαια! Καλύτερη ιδέα είναι να πούμε τις αγαπημένες μας γεύσεις και να φτιάξουμε στο σχολείο ένα υγιεινό και νόστιμο πρωινό για όλους!!
Τί θα βάλουμε στο πρωινό μας; Ψωμάκι ή κουλούρι, κασεράκι και αλλαντικό, λίγη ντομάτα για να νοστιμίσει ή βούτυρο, και για όσους είναι του γλυκού, λίγο μέλι! Και για φρούτο; Με τόσα φρούτα που μας αρέσουν, τί καλύτερο από μια νόστιμη φρουτοσαλάτα για όλους!!!
Ξέρετε όμως πόσες ημέρες πέρασαν από την τελευταία φορά που πιάσαμε ψαλίδι για να φτιάξουμε μία κατασκευή. Όλα τα ζηλιαρο-γατάκια μαζεύτηκαν γύρω από το τραπέζι που η κ. Ελευθερία ξεκίνησε να κατασκευάζει το παλάτι των κοριτσίστικων playmobil, και άρχισαν να νιαουρίζουν "και εμείς θέλουμε ψαλίδια! Και κόλλα! Και χαρτόνια!!". Που να χαλάσει κανείς χατήρι σε 12 φατσούλες: Αφού ο καθένας σκέφτηκε τί ήθελε να φτιάξει, ζωγραφίσαμε στο χαρτόνι και κόψαμε, στολίσαμε κολλήσαμε, αυτό που είχαμε στο μυαλό μας! Έναν εξωγήινο, ένα σπιτάκι, τρία παλάτια και δύο κάστρα, δύο πολεμιστές, ένα μήλο και ένα λάχανο, και ένα σπιτάκι για σκύλο, αυτά φτιάξαμε και, αφού τελειώσαμε και τακτοποιήσαμε την τάξη, μαζευτήκαμε στην παρεούλα και παρουσιάσαμε τα έργα μας λέγοντας και από μία μικρή ιστορία! Π.χ.
- ο μικρός εξωγήινος έμεινε στη γη γιατί το σκάφος του χάλασε από μια γάτα που το γρατζούνισε. Δεν μπορεί να το φτιάξει αλλά βρήκε τρόπο να πάει στον πλανήτη του: έφτιαξε ένα πύραυλο!
- εδώ ζει ένας σκύλος που τον έχει ο κυνηγός και είναι άγριος, μαύρος με κοφτερά δόντια
- στο κάστρο μέσα μένουνε οι καλοί και περιμένουν να πολεμήσουν τους κακούς. Μέσα στο θησαυροφυλάκιο έχουν κρύψει το θησαυρό και αυτός ο στρατιώτης φυλάει το κλειδί
- στο παλάτι μένει μια πριγκήπισσα που βγαίνει έξω το βράδυ γιατί της αρέσει το σκοτάδι.
(Με την πιο μικρή κατασκευή/το μικρότερο αντικείμενο και με τις κατάλληλες ερωτήσεις μπορούμε να φτιάξουμε μαζί με τα παιδιά ατελείωτες φανταστικές ιστορίες!! Τα παιδιά διασκεδάζουν, εξασκούνται στη λεπτή κινητικότητα αλλά και σε γλωσσικές ικανότητες. Παράλληλα, αποκτούν αυτοπεποίθηση και βελτιώνουν την εικόνα τους στην ομάδα, παρουσιάζοντας ένα ενδιαφέρον έργο το οποίο έχουν επιμεληθεί εξ ολοκλήρου μόνα τους!)
Για να τελειώσει η ημέρα ευχάριστα, χορέψαμε με λίγη μουσική και παίξαμε αγαλματάκια!!
Μα πότε θα έρθει η ώρα για το υγιεινό πρωινό;Να τί κάναμε την Τρίτη: Γράψαμε τη λίστα για τα ψώνια, μετρήσαμε προτιμήσεις, φρούτα, τρόφιμα, γράψαμε λέξεις, και αποφασίσαμε το μενού της επόμενης ημέρας! Και μια που είχαμε μπροστά μας μια λίστα τέτοιου μεγέθους, τί καλύτερο από μερικές ασκήσεις ομαδοποίησης, πρόσθεσης και αφαίρεσης. Πόσα φρούτα πρέπει να κουβαλήσουμε με τις σακούλες; Πόσα φρούτα θε έχω σε μια σακούλα αν βάλω μέσα τα πορτοκάλια και τις μπανάνες; Πόσα αν βάλω και τα αχλάδια; Αφού εξαντλήσαμε κάθε πιθανή πρόσθεση, συμπληρώσαμε και ένα φύλλο εμπέδωσης (προσθέσεις με φρούτα, ποσότητες/αριθμοί 2,3,4,5,6, τα προνήπια και όσοι δεν ηξεραν τους αριθμούς συμπλήρωσαν μόνο τις ποσότητες με τελίτσες!).
Διαβάσαμε επίσης το βιβλίο η Χιονάτη και οι 7 νάνοι, και, χωρίς να το περιμένουμε, εκτός προγράμματος και με πολύ ευκολία βγάλαμε μερικά πολύ χρήσιμα συμπεράσματα:
- όποιος παίρνει πράγματα από ξένους μπορεί να πάθει κάτι κακό
- δεν δοκιμάζουμε ποτέ πράγματα που μας δίνουν οι ξένοι, ακόμα και αυτά φαίνονται καλά (ένα μήλο την ημέρα, τον γιατρό...τον κάνει πέρα;;;;)
- Κάποιοι μπορεί να φαίνονται καλοί και όμορφοι, αλλά ίσως θέλουν να μας κάνουν κακό
- Όσοι έχουν όπλο δεν είναι πάντα κακοί (οι αστυνόμοι; οι κυνηγοί; οι κλέφτες; οι στρατιώτες;), αλλά τα όπλα πάντα μας κάνουν κακό.
Την Τετάρτη, ήρθαμε όλοι στο σχολείο πεινασμένοι: Μα πού είναι οι βοηθοί μας για να ετοιμάσουμε μαζί το πρωινό; ο κ. Κώστας ήρθε μόνος του, αλλά δώσαμε υπόσχεση να τα καταφέρουμε, με τη βοήθεια όλων!
(- όταν πιούμε; | άσπρο πάτο! | - | και όταν φάμε; - κόκκινο πιάτο!!) |
Καθίσαμε στο τραπέζι, πήραμε παραγγελίες, φάγαμε, δοκιμάσαμε, διασκεδάσαμε και, όταν ήρθε η κ. Νικολέτα (η κ.Σύμβουλος) τακτοποιήσαμε την τάξη και καθήσαμε στην παρεούλα. Πού ομως υπομονή και ηρεμία: Ήδη ήμασταν πολλή ώρα στο τραπέζι και στην προετοιμασία, και δεν μπορούσαμε να συγκεντρωθούμε καθόλου για να συζητήσουμε. ..Και τώρα; Για να ευχαριστήσουμε την κ. Νικολέτα που ήρθε να μας δει, ήπιαμε όλοι από ένα δυναμωτικό σφηνάκι μανταρινοπορτοκαλάδα, είπαμε το τραγούδι με τις βιταμίνες, εξηγήσαμε λίγα από αυτά που είχαμε μάθει, και μετά ξεκινήσαμε το διάλειμμα που τόσο χρειαζόμασταν μετά από μια τόσο κουραστική ημέρα. Αφού έφυγε η κ. Νικολέτα και πέρασε η ώρα, η κ. Ελευθερία μας είπε ότι δεν προλαβαίνουμε να μετρήσουμε ποιός πήρε τις περισσότερες βιταμίνες.. Βάλαμε παπούτσια, και πήγαμε γρήγορα στο σπίτι για ξεκούραση γιατί την Πέμπτη μας περίμενε μια ακόμη ενδιαφέρουσα ημέρα.
Και να! Ήρθε η Πέμπτη, και η ώρα να μετρήσουμε τί έφαγε ο καθένας μας! Πώς θα μετρήσουμε; Πού θα γράψουμε; Πώς θα γίνει να μην μπερδευτούμε; Η κ. Ελευθερία μας ετοίμασε έναν μεγάλο (ΠΟΛΥ ΜΕΓΑΛΟ) πίνακα σε χαρτί του μέτρου, για να τον συμπληρώσουμε όλοι μαζί. Την ώρα των εεύθερων δραστηριοτήτων γράψαμε όλοι το όνομά μας στην αριστερη στήλη, και η κ. Ελευθερία ζωγράφισε τα προϊόντα που δοκιμάσαμε την Τετάρτη.
Μετά την προσευχή και τις δραστηριότητες ρουτίνας, απλώσαμε τον πίνακα στο πάτωμα, και να τί κάναμε: Με τη βοήθεια μιας σφραγίδας σημειώσαμε στον πίνακα αυτά που δοκιμάσαμε! Κάναμε αγώνα; Όχι βέβαια! Το φαγητό δεν είναι διαγωνισμός, ούτε παιχνίδι. Σε κάποιους δεν αρέσει π.χ. το γιαούρτι, αλλά πήραν τη βιταμίνη Α τρώγοντας μαρούλι, κουλούρι!
Αφού συμπληρώσαμε τον πίνακα διπλής εισόδου με προσοχή, φάγαμε το πρωινό μας, χορέψαμε λίγο για να χαλαρώσουμε και επιστρέψαμε στην παρεούλα. Ώρα να μετρήσουμε! Μετρήσαμε ποιά φαγητά έφαγε ο καθένας μας, μετρήσαμε ακόμα πόσοι έφαγαν απο το κάθε προϊόν, πόσοι όχι, και σκεφτήκαμε πόσες βιταμίνες και χρήσιμες ουσίες πήραμε μέσα σε μία ημέρα! Έπειτα ρίξαμε μια ματιά στον πίνακα με το πρωινό που μας αρέσει περισσότερο: Ποιά φαγητά μας δίνουν δύναμη; Και ποιά πράγματα θα μπορούσαμε να τρώμε λιγότερες φορές για να είμαστε υγιείς και δυνατοί;
Την Παρασκευή επιτέλους τελειώσαμε με το θέμα "Διατροφή"! Ο παιδικός σταθμός μας κάλεσε στην αίθουσά του, εμείς πήραμε τις κούκλες μας, και η κυρία μας έπαιξε το κουκλοθέατρο "Ο Γιαννάκης που δεν έτρωγε".
Αφού τελείωσε το έργο, επιστρεψαμε στην τάξη, και κάποιοι απαιτητηκοί ρώτησαν : Γιατί δεν είχαμε σκηνικά αυτή τη φορά; Με αυτή την ερώτηση ξεκίνησε μια μεγάλη συζήτηση: Γιατί να χρειαζόματε σκηνικά; Γιατί μερικά βιβλία δεν έχουνε εικόνες; Πειράζει αν ακούμε ένα παραμύθι και δεν έχει εικόνες; Συμφωνήσαμε ότι το μυαλό μας μπορεί να φτιάχνει εικόνες μόνο του, και να μας βάζει "μέσα" σε κάθε παραμύθι!
Κλείσαμε λοιπόν τα μάτια μας, ξαπλώσαμε στο πάτωμα, και η κ. Ελευθερία μας διηγήθηκε μια ιστορία. Μόλις ανοίξαμε τα μάτια μας, βρεθήκαμε και εμεις μέσα στην ιστορία (στα ψέμματα, όπως είπα και ο Β., δεν μπήκαμε μέσα σε κανένα βιβλίο!!!). Μεταμορφωθήκαμε σε κούκλες, παίξαμε με τους χαρακτήρες της ιστορίας, κινηθήκαμε, κάναμε μιμήσεις και δραματοποιήσεις και αφού "ξεμαγευτήκαμε", ζητήσαμε να φτιάξουμε τις δικές μας κούκλες.
Πώς όμως; Δεν έχουμε υφάσματα, ούτε πλαστικά κεφάλια. Η κ. Ελευθερία μας έδιεξε μερικές δαχτυλόκουκλες και τον τρόπο που μπορούμε να τις φτιάξουμε, και εμείς στρωθήκαμε στη δουλειά!!
Την επόμενη εβομάδα θα δούμε με πόσους διαφορετικούς τρόπους μπορούμε να φτιάξουμε μια ιστορία!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου