"ΔΕΝ ΘΕΛΩ ΝΑ ΠΑΩ!!" - Στα δύσκολα από την πρώτη ημέρα ; ;

       "Πρώτη ημέρα στο σχολείο". Μία ημέρα που οι περισσότεροι (θα) την θυμόμαστε για πολλά-πολλά χρόνια, ίσως και για μια ζωή. Και πως όχι, αφού η πρώτη επαφή του παιδιού με το σχολικό περιβάλλον σηματοδοτεί την αρχή μιας πορείας που καθορίζει όχι μόνο τις "γνώσεις" και την επαγγελματική σταδιοδρομία του κάθε ανθρώπου, αλλά και τον τρόπο με τον οποίο κάθε παιδί και μελλοντικός ενήλικας θα μάθει να αντιμετωπίζει όσα προκύπτουν στη ζωή.

      Γι΄αυτό το λόγο, στην πρώτη μικρή μας κουβέντα μετά τον αγιασμό, διαλέξαμε να ζητήσουμε από εσάς μόνο ένα (αλλά πολύτιμο) πράγμα: Την εμπιστοσύνη σας. 

     Για πολλούς από εσάς η αυριανή είναι μια δύσκολη ημέρα. Ιδιαίτερα οι γονείς των προνηπίων, και ακόμα περισσότερο οι γονείς όσων δεν έχουν πάει στον παιδικό σταθμό, μπορεί να ανησυχείτε για τις κτηριακές δομές του νηπιαγωγείου, το χαρακτήρα της νηπιαγωγού που θα αναλάβει το κάθε τμήμα και το παιδί σας, τον "απογαλακτισμό" από το σπίτι και την προσαρμογή του παιδιού σας σε ένα νέο και άγνωστο περιβάλλον.

      Μπορεί επίσης, ακόμη και οι παλιότεροι, να βλέπετε ότι, εκεί που όλα πήγαιναν ρολόι, το παιδί σας δυσκολεύεται αυτές τις ημέρες να αποδεχτεί το γεγονός ότι "πρέπει να πάει στο σχολείο", ή έχει μια παλιότερη αρνητική εμπειρία που κάθεται σαν γίγαντας ανάμεσα στο ασφαλές και ζεστό του σπίτι και την ιδέα του σχολείου.

   Έχετε δίκιο. Είναι φυσιολογικό για κάθε γονιό και για κάθε παιδί η πρώτη είσοδος στη σχολική ζωή ή η επιστροφή στο νηπιαγωγείο να φαντάζει κάτι ανησυχητικό, δύσκολο, ακόμη και απειλητικό.

Είναι όμως έτσι; 

   Ξέρετε όλοι ότι όσο και αν προσπαθούμε να κρυφτούμε, είμαστε όλοι "διάφανοι" μπροστά στα παιδιά. Ένα παιδί καταλαβαίνει ότι ανησυχούμε, ένα παιδί νοιώθει ότι φοβόμαστε, ένα παιδί βλέπει ότι είμαστε στεναχωρημένοι, ακόμα και αν προσπαθούμε να κάνουμε τα πάντα να δείχνουν φυσιολογικά.

    Μήπως λοιπόν οι φόβοι του παιδιού σας είναι δικοί σας φόβοι; Μήπως αυτό που νοιώθει το παιδί σας είναι αυτό που βλέπει στα μάτια σας; Αν έχετε οποιαδήποτε ανησυχία, συζητήστε το μαζί μας. Είμαστε πρόθυμες να λύσουμε τις απορίες σας, να αντιμετωπίσουμε τους φόβους σας και να σας δείξουμε πόσο όμορφη μπορεί να γίνει η φετινή εμπειρία. 

   Από την άλλη, υπάρχουν παιδιά που δυσκολεύονται να αφήσουν το σπίτι στο ξεκίνημα της χρονιάς, ανησυχούν, κλαίνε, ή παρουσιάζουν ψυχοσωματικά συμπτώματα (κοιλόπονο, στομαχόπονο, ακόμα και πυρετό), παρόλο που οι γονείς είναι πολύ θετικοί απέναντι στο σχολείο και περιμένουν ενθουσιασμένοι αυτή την πρώτη χρονιά. 

    Τί γίνεται τώρα; Πώς αντιμετωπίζουμε τα δικά μας παιδιά, όταν βλέπουμε κλαμμένα ματάκια, ακούμε φωνές ή νοιώθουμε ότι κάτι δεν πάει καλά; Στην περίπτωση αυτή, ΣΥΖΗΤΑΜΕ ΜΕ ΤΑ ΠΑΙΔΙΑ. 

   Στον κόσμο των μικρών, δεν υπάρχει φόβος ή εμπόδιο για τα παιδιά που να μην μπορούν να λύσουν ο μπαμπάς και η μαμά. Αυτό που είναι τεράστιο στο μυαλό των παιδιών, είναι αμελητέο στον κόσμο των μεγάλων. Μιλήστε ήρεμα με το παιδί σας και καταλαγιάστε τους φόβους του. Εξηγήστε του οι ώρες του νηπιαγωγείου είναι λίγες και συγκεκριμένες και ότι θα είστε οι πρώτοι που θα είστε εκεί για να το παραλάβετε όταν ανοίξει η πόρτα του νηπιαγωγείου. Διαβεβαιώστε τα παιδιά σας ότι η νηπιαγωγός της τάξης βρίσκεται στο σχολείο για να προσέχει και να φροντίζει όλα τα παιδιά. Βοηθήστε το παιδί σας ώστε να γνωρίζει τα πράγματά του, το πού βρίσκονται οι τουαλέτες και, αν θεωρείτε ότι θα βοηθήσει, γράψτε το τηλέφωνό σας σε ένα χαρτάκι για να ξέρει και το ίδιο ότι μπορούμε να επικοινωνήσουμε μαζί σας, αν χρειαστεί κάτι.

Επίσης, μικρές συμβουλές:

1. Φροντίστε το παιδί σας να κοιμηθεί καλά πριν έρθει στο σχολείο. ¨Ενα νυσταγμένο παιδί είναι ένα παιδί που με το δίκιο του αρνείται να συνεργαστεί, να παίξει, και δεν μπορεί να διασκεδάσει.
2. Να είστε χαλαροί. Μην πιέσετε το παιδί να βιαστεί, ξεκινήστε να ετοιμάζεστε νωρίτερα στο σπίτι, αποφύγετε τις εντάσεις και το άγχος όσο γίνεται. Ένα αγχωμένο παιδί νοιώθει ανεπιθύμητο και έχει κάθε λόγο να φοβάται "αυτό" που προκαλεί ανησυχία στους γονείς του.
3. Ενημερώστε το παιδί σας για όσα θα χρειαστεί. Τί έχει μέσα η τσάντα του; Πού είναι η τουαλέτα; Πως λένε την νηπιαγωγό του; Ένα περιβάλλον γνώριμο, με γνώριμα στοιχεία "σβήνει" πολλές ανησυχίες από το μυαλό των παιδιών.
4. Βοηθήστε το παιδί σας να νοιώσει αυτόνομο: Τσάντες, παγουράκι και τάπερ που ανοίγουν εύκολα, ρούχα που κατεβαίνουν και ανεβαίνουν γρήγορα όταν είναι η ώρα της τουαλέτας. Το παιδί που αυτοεξυπηρετείται νοιώθει σιγουριά για τον εαυτό του.
5.  Βοηθήστε το παιδί σας να νοιώσει εμπιστοσύνη. Εμπιστευτείτε το σχολείο και τις νηπιαγωγούς, μην εκφράζετε τις ανησυχίες σας μπροστά στα παιδιά σας, και καλλιεργείστε την ιδέα ότι η νηπιαγωγός είναι ήδη ένα πρόσωπο εμπιστοσύνης. Τα παιδιά που έχουν σε άγνωστο περιβάλλον ένα πρόσωπο αναφοράς προσαρμόζονται πολύ γρήγορα στο νέο περιβάλλον.

 Πολλά περισσότερα θα πούμε και στη συνάντηση γονέων-εκπαιδευτικών. Δεν θα κουραστούμε να το λέμε, είμαστε εδώ για τις απορίες και τις ανησυχίες σας.

Καλή ξεκούραση σήμερα και αύριο σας περιμένουμε!